Thursday, September 28, 2006
oh hello dear people
hmm patapos na ang september. wala, babatiin ko lang lahat ng september celebrants
BUT NO I AM NOT ABOUT TO COMMIT THE MISTAKE OF WRITING THEM DOWN as to i am surely going to forget someone and that will not be good especially when the said person gets to read said article
so for all of you peeps, (belated) HAPPY BIRTHDAY TO YOU! :)
walang pasok bukas omg gg its time to philo now i am truly inspired
nanood ako ng coach carter ngayon lang. shet alam ko na ang solusyon sa buhay ko ok? SI SAMUEL L. JACKSON
noong isang araw lang, seryosong pinagisipan ko ang narating ko na sa buhay ko. nakita ko na ako'y nabuhay sa pag-aaral, naging malusog, at masaya naman sa buhay. pero may mga bagay din naman talaga na hanggang ngayon ay hindi parin mabago. ayoko na ilista dahil marami yon at mahirap na. sapat na siguro na sabihin na kahit papano, nabago ko na kahit kaunti yung mga bagay na pinakaimportante sa listahang iyon
pero magbabalik ako sa pag-aaral
buong buhay ko, sa pag-aaral, at sa iba pang bagay na rin, natuto akong umasa sa likas kong kakayahan, kung ano-ano man iyon. nasanay akong madaliin ang mga bagay, ipagpaliban ito hanggang sa kung kailangan na itong gawin.
ang mahirap pa dito, hanggang sa ngayon, nagagawa kong malampasan at magawa ang mga bagay na ito, kahit nga ganito lang ang ginagawa ko. kumbaga, kahit tamad ako magbasa ng finance, or at stat ay nagagawa ko paring pumasa. lagi nalang ganito.
noong pinapanood ko ang coach carter, un ang dumaan sa isip ko. isipin nyo nalang kung patapon yung mga batang iyon, ngunit nagawa naman nilang ipasa ang mga asignatura nila? pano na yon? may mangyayari kayang matino? mababago ba sila?
yun ang problema ko. kailangan ko atang sumablay. kailangan ko atang madapa. at doon, matututo akong tumayo muli. ika nga ni dwayne wade,
"fall down seven times, stand up eight" (konting comedy, noong tintype ko, yung una kong nasulat ay "stand up seven times,". napatigil kagad ako at natawa ng konti. kalat naman)
hindi ko gets kung bakit seven times pa, pero basta bago ka nga naman maging mas malakas, kelangan mo rin munang pumalpak. hindi na natin nakikita ang rason para magbago kung ang ginagawa natin ngayon, kahit gano pa kamali, ay gumagana naman.
parang basketball lang yan. kahit gano pa kapangit ang form mo, e kung pumapasok naman, bakit mo babaguhin?
basta. ewan ko ba. pinagdadasal ko na itong philo na ito na ang maging wake-up call ko. maaring mahuli nga ako ng isang taon, pero kung dahil dito (sayang sobra ang isang taon) ay magawa kong magbago, matuto akong maging mas matinong estudyante, bakit hinde?
tas, kung dumating nga si SAMUEL L. JACKSON sa buhay ko, ay pipilitin nyang ako'y magbago at di na muli bumalik sa dati
tas magcchampion kami sa IAC! tas si psan magpapainom! yehey
pero ayun nga. sana lang talaga. gusto ko maging tulad nila iya, nila drea, lahat na ng mga kilala kong responsableng tao (ay hinde rin pala. may mga kilala akong mga responsable na ndi na ata marunong matulog at wala nang social life).
ang sipag nila. magaling sila mag manage ng time. may oras para mag-aral, magbasketball, manood ng sine, mag-parlor, mag-party, mang-boys, at mag-simba
grabe. saludo ako sa mga taong ganun
so ayun. di bale. may bonus din naman, malay mo may hot na sophomore sa philo 101 ko next year hahahaha omg gg na yon
BUT NO I AM NOT ABOUT TO COMMIT THE MISTAKE OF WRITING THEM DOWN as to i am surely going to forget someone and that will not be good especially when the said person gets to read said article
so for all of you peeps, (belated) HAPPY BIRTHDAY TO YOU! :)
walang pasok bukas omg gg its time to philo now i am truly inspired
nanood ako ng coach carter ngayon lang. shet alam ko na ang solusyon sa buhay ko ok? SI SAMUEL L. JACKSON
noong isang araw lang, seryosong pinagisipan ko ang narating ko na sa buhay ko. nakita ko na ako'y nabuhay sa pag-aaral, naging malusog, at masaya naman sa buhay. pero may mga bagay din naman talaga na hanggang ngayon ay hindi parin mabago. ayoko na ilista dahil marami yon at mahirap na. sapat na siguro na sabihin na kahit papano, nabago ko na kahit kaunti yung mga bagay na pinakaimportante sa listahang iyon
pero magbabalik ako sa pag-aaral
buong buhay ko, sa pag-aaral, at sa iba pang bagay na rin, natuto akong umasa sa likas kong kakayahan, kung ano-ano man iyon. nasanay akong madaliin ang mga bagay, ipagpaliban ito hanggang sa kung kailangan na itong gawin.
ang mahirap pa dito, hanggang sa ngayon, nagagawa kong malampasan at magawa ang mga bagay na ito, kahit nga ganito lang ang ginagawa ko. kumbaga, kahit tamad ako magbasa ng finance, or at stat ay nagagawa ko paring pumasa. lagi nalang ganito.
noong pinapanood ko ang coach carter, un ang dumaan sa isip ko. isipin nyo nalang kung patapon yung mga batang iyon, ngunit nagawa naman nilang ipasa ang mga asignatura nila? pano na yon? may mangyayari kayang matino? mababago ba sila?
yun ang problema ko. kailangan ko atang sumablay. kailangan ko atang madapa. at doon, matututo akong tumayo muli. ika nga ni dwayne wade,
"fall down seven times, stand up eight" (konting comedy, noong tintype ko, yung una kong nasulat ay "stand up seven times,". napatigil kagad ako at natawa ng konti. kalat naman)
hindi ko gets kung bakit seven times pa, pero basta bago ka nga naman maging mas malakas, kelangan mo rin munang pumalpak. hindi na natin nakikita ang rason para magbago kung ang ginagawa natin ngayon, kahit gano pa kamali, ay gumagana naman.
parang basketball lang yan. kahit gano pa kapangit ang form mo, e kung pumapasok naman, bakit mo babaguhin?
basta. ewan ko ba. pinagdadasal ko na itong philo na ito na ang maging wake-up call ko. maaring mahuli nga ako ng isang taon, pero kung dahil dito (sayang sobra ang isang taon) ay magawa kong magbago, matuto akong maging mas matinong estudyante, bakit hinde?
tas, kung dumating nga si SAMUEL L. JACKSON sa buhay ko, ay pipilitin nyang ako'y magbago at di na muli bumalik sa dati
tas magcchampion kami sa IAC! tas si psan magpapainom! yehey
pero ayun nga. sana lang talaga. gusto ko maging tulad nila iya, nila drea, lahat na ng mga kilala kong responsableng tao (ay hinde rin pala. may mga kilala akong mga responsable na ndi na ata marunong matulog at wala nang social life).
ang sipag nila. magaling sila mag manage ng time. may oras para mag-aral, magbasketball, manood ng sine, mag-parlor, mag-party, mang-boys, at mag-simba
grabe. saludo ako sa mga taong ganun
so ayun. di bale. may bonus din naman, malay mo may hot na sophomore sa philo 101 ko next year hahahaha omg gg na yon