Monday, March 13, 2006
keep walking
astig.. pag natapos tong sem na to, dalawang taon na ko sa college, at dalawang taon ko na rin kasama un mga blockmates ko.. anlabo nga eh.. kung kelan andaming ginagawa bigla pa kong napaisip ng ganito.. hindi rin ata to un unang beses ko mapaisip ng ganito, malas naman, ngayon pa talaga
naglalakad kase ako papuntang burger machine kasi walang dinner ngayon dito sa bahay. walang tao eh. tas ewan, habang naglalakad ako, nagmuni-muni lang ako tungkol sa mga bagay sa buhay ko.. anlabo nga eh, gutom lang siguro ako.. at least parang bumilis un travel time ko at marami pa akong mga naalala sa buhay ko.
naisip ko lang na sa loob ng dalawang taon na yon, sobrang dami kong mga nakilala at andami ring nangyari sa buhay ko. ambilis ng takbo ng mundo, halos hindi ko na masabayan. sobrang dami ng nangyayari na hindi lahat ng bagay nagagawa ko, kahit gano ko pa kagusto.
nakakamiss ang english block ko. wala lang. hindi rin kasi mashadong naging malapit, pero habang inaalala ko sila, sobrang nakakamiss din. masaya naman eh. may celebrity pa kami hahaha. shempre kasama na dun sa mga namimiss ko si sir veric. nasa yale na siya ngayon. good luck nalang. asaa namang mabasa mo to. astig kase siya sobra. kala mo talaga terror. parang beach pa minsan haha, pero hindi rin pala. "you're so fucking insensitive." yun yung the line nya eh. pero mabait pala siya sobra, well lalo na nung alam niya nang aalis siya hahaha. tsaka iba lang talaga siya magisip. iba talaga pag artsy kang tao. lahat may hidden meaning.
namimiss ko rin yung freshman year namin. yung time na kumpleto pa yung t1 tas nakakalabas pa kami pag hapon para mag lunch. parang ang gaan ng mundo nung panahon na yon, tas nagrereklamo pa rin kami nun. tuprio vs. melton. lit paper vs. SA paper. no match eh. sobrang hassle ng mundo talaga ngayon. ayoko nang isipin ung 3rd year pa. oh Lord.
naglalakad kase ako papuntang burger machine kasi walang dinner ngayon dito sa bahay. walang tao eh. tas ewan, habang naglalakad ako, nagmuni-muni lang ako tungkol sa mga bagay sa buhay ko.. anlabo nga eh, gutom lang siguro ako.. at least parang bumilis un travel time ko at marami pa akong mga naalala sa buhay ko.
naisip ko lang na sa loob ng dalawang taon na yon, sobrang dami kong mga nakilala at andami ring nangyari sa buhay ko. ambilis ng takbo ng mundo, halos hindi ko na masabayan. sobrang dami ng nangyayari na hindi lahat ng bagay nagagawa ko, kahit gano ko pa kagusto.
nakakamiss ang english block ko. wala lang. hindi rin kasi mashadong naging malapit, pero habang inaalala ko sila, sobrang nakakamiss din. masaya naman eh. may celebrity pa kami hahaha. shempre kasama na dun sa mga namimiss ko si sir veric. nasa yale na siya ngayon. good luck nalang. asaa namang mabasa mo to. astig kase siya sobra. kala mo talaga terror. parang beach pa minsan haha, pero hindi rin pala. "you're so fucking insensitive." yun yung the line nya eh. pero mabait pala siya sobra, well lalo na nung alam niya nang aalis siya hahaha. tsaka iba lang talaga siya magisip. iba talaga pag artsy kang tao. lahat may hidden meaning.
namimiss ko rin yung freshman year namin. yung time na kumpleto pa yung t1 tas nakakalabas pa kami pag hapon para mag lunch. parang ang gaan ng mundo nung panahon na yon, tas nagrereklamo pa rin kami nun. tuprio vs. melton. lit paper vs. SA paper. no match eh. sobrang hassle ng mundo talaga ngayon. ayoko nang isipin ung 3rd year pa. oh Lord.
andami nang natanggal sa t1, pero hindi namin kayo makakalimutan. juno, hindi ka naman qualified as tanggal eh, lagi ka naman naming kasama. talo mo pa nga si manny sy eh. lagi kasing absent. yung iba, alam nyo naman siguro kung asan kami eh.
namimiss ko talaga un free time ko. grabe. nakakadota pa ako nun first year haha, bago magklase. etong mga huling araw na to, napapadota nanaman ako kasama sila aceyork. napaaga un bakasyon ko dammit.
nakakamiss din makasama sina imman at carina. dati kasi commuting buddies ko sila, tas kumakain pa kami paminsan. wala lang.. hindi na natin nagagawa yon eh. huhuhu. okei lang, 3rd wheel ata ako eh :P biro lang..
isang taon na naman ang daraan, at isang malaking ASA parin ang kalagayan ko ngayon..
on the bright side, marami din namang bagay na astig na nangyayari recently..
nakakasama ko na yung railings, at yung bilyar gang recently.. sumasabay na ulet ako kay abellar pauwi, so nakakasama ko na sila tuwing hapon. nakakamiss din yun eh. tas nakapagbuo kami ng IAC team, na sadly ay hindi nanalo kahit na may strong finish kami sa regular season with a 6 game winning streak.
dapat din ata palitan na ang "bilyar gang" to "pizza gang". hahaha nakakahiya sa lola ni abellar. tsk. tas ako pa yung pinaka panget yun reputation sa pamilya nya. boohoo. ako yung GLUTTON tae. parang lagi akong na-babad timing na pag nakikita kami nung pamilya ni abellar, ako lagi yun mukhang matakaw na inuubos ko yun pagkain sa bahay. i am a fat bastard.
astig din kasi natuloy parin yung "pasig boys" ng t1. tho hindi na nakakasama si aki mashado, at wala na si alven. miss ka na namin. at least may new member, si martini, na aktibo haha :) sana mas marami pang gabi ang masayang natin pagsapit ng 3rd year!
sa iba pang kasama ng t1, mas napalapit pa rin ako sa inyo.. haha 2 years pa. kay aids at iba pang tenant ng room 805, salamat sa inyo! yan ang pangunahing bonding place ng t1 sa labas ng ateneo.. :)
nakapag-ek din ang t1 nung sembreak! grabe.. yun yung mga bagay na gusto mo lang gawin ulet.. pero sana tayo lang yun tao sa ek para wala nang pila pila pa.. hassle eh.. yung mga pictures don, hanep. haha lalo na yung sa rides mismo..
nakasama ko din yung ibang mga kabatch ko sa MEA, lalo na nung LEADS. astig lang.. iba talaga yung magkasama yung buong batch tas nageenjoy kayo, tho hindi rin talaga siya buong batch.. sana marami pang mga sumama.
sa taon ding to, nakapasok ako sa kythe at sa orsem, at nakakilala pa ako ng mas maraming tao, na sobrang astig. sa mga heads ng kythe, sina ate minnie, annch, at annbau, pati narin sina kuya venz, mayo, at iba pa. hindi na nga lang ako mashado naging aktibo nitong second sem.. ibang klase.. sobrang busy talaga.. hindi ko sinama yung siklab dito, kase hindi siya ata dapat nakalagay sa bright side ng mga bagay.. mejo sablay talaga ako dun.. :(
isang taon nanaman ang nakalipas, maraming mga hindi malilimutang mga bagay ang nangyari. marami din namang mga pwedeng wag nang tandaan pang muli.. lahat tayo tumanda (pero ako parin ang pinakabata hehehe), at lahat tayo may natutunan (tho nakakabobo talaga ang sobrang pagaaral), naging mas matino tayong lahat (tho may mga snap moments talaga lahat), at naging mas malapit tayong lahat.
advanced na congratulations na sating lahat sa matagumpay na paglagpas sa mga pagsubok sa taong ito, at sana ay mahanap natin ang mga kailangan upang malampasan ang mga susunod pa.
-----
btw, salamat kay juno sa pagpapagod para ayusing ang t1 outing.. grabe sori dahil isa na ko sa nagpapahirap ng buhay mo.. sana talaga masulit natin tong tatlong araw na 'to. :)
-----
i happened to read juno and din's blogs just around now, and their last entries were about friendship and relationships. (denise, you're a really great friend, so don't be hard on yourself. also, if your parents aren't real proud of you right now, that's just not right. i were in their place, i would be.)
after reading those insights about friendship, i kinda stalled for a minute and thought about things. yes, just like juno, there are a lot of qualities that my friends have that i do want to have too. and as with denise, i want to be seen by my friends as someone nice, someone they can trust. i try to change to make myself more acceptable to my friends, to avoid conflict and all that. i've learned to make sacrifices, to hide my emotions, to not express what i really feel, just to make things ok. i've realized that to make a friendship work, someone always has to do these things at some point.
that is probably why i value my time alone so much.
i happened to watch this french movie last night, and there was this person who described himself as "someone you couldn't have breakfast with." of course, if you do spend breakfast together, there should be casual conversation, laughter and stuff, but this person can't handle that. he wasn't the person that you could talk to in the morning because he preferred to sit there, read the paper and spend the time alone. he needed the time and the space to think things over and get himself ready for the day ahead.
i am like that character, there are times that i'm with other people, and then suddenly i just feel the urge to be alone. alone, so i can release all my frustrations, say the things that i couldn't bring myself to do so, and just get away from the problems that i am facing. i just can't keep all those things inside. being alone lets me release all these things that have built up inside of me.
denise wrote that she needed a friend to tell everything to, people that she can trust with everything.
maybe i need those kind of friends too.
i've never really been able to keep very strong relationships with my friends. there was never a friend that i had been able to tell everything to. i'm always afraid of doing or saying the wrong thing because i don't want anyone to think any less of me. i've done that plenty of times already without meaning to do so, and i don't want to add to those times anymore.
maybe one day, i'll be able to open myself up more to people, but as of today, i'm still a person you can't have breakfast with.
namimiss ko talaga un free time ko. grabe. nakakadota pa ako nun first year haha, bago magklase. etong mga huling araw na to, napapadota nanaman ako kasama sila aceyork. napaaga un bakasyon ko dammit.
nakakamiss din makasama sina imman at carina. dati kasi commuting buddies ko sila, tas kumakain pa kami paminsan. wala lang.. hindi na natin nagagawa yon eh. huhuhu. okei lang, 3rd wheel ata ako eh :P biro lang..
isang taon na naman ang daraan, at isang malaking ASA parin ang kalagayan ko ngayon..
on the bright side, marami din namang bagay na astig na nangyayari recently..
nakakasama ko na yung railings, at yung bilyar gang recently.. sumasabay na ulet ako kay abellar pauwi, so nakakasama ko na sila tuwing hapon. nakakamiss din yun eh. tas nakapagbuo kami ng IAC team, na sadly ay hindi nanalo kahit na may strong finish kami sa regular season with a 6 game winning streak.
dapat din ata palitan na ang "bilyar gang" to "pizza gang". hahaha nakakahiya sa lola ni abellar. tsk. tas ako pa yung pinaka panget yun reputation sa pamilya nya. boohoo. ako yung GLUTTON tae. parang lagi akong na-babad timing na pag nakikita kami nung pamilya ni abellar, ako lagi yun mukhang matakaw na inuubos ko yun pagkain sa bahay. i am a fat bastard.
astig din kasi natuloy parin yung "pasig boys" ng t1. tho hindi na nakakasama si aki mashado, at wala na si alven. miss ka na namin. at least may new member, si martini, na aktibo haha :) sana mas marami pang gabi ang masayang natin pagsapit ng 3rd year!
sa iba pang kasama ng t1, mas napalapit pa rin ako sa inyo.. haha 2 years pa. kay aids at iba pang tenant ng room 805, salamat sa inyo! yan ang pangunahing bonding place ng t1 sa labas ng ateneo.. :)
nakapag-ek din ang t1 nung sembreak! grabe.. yun yung mga bagay na gusto mo lang gawin ulet.. pero sana tayo lang yun tao sa ek para wala nang pila pila pa.. hassle eh.. yung mga pictures don, hanep. haha lalo na yung sa rides mismo..
nakasama ko din yung ibang mga kabatch ko sa MEA, lalo na nung LEADS. astig lang.. iba talaga yung magkasama yung buong batch tas nageenjoy kayo, tho hindi rin talaga siya buong batch.. sana marami pang mga sumama.
sa taon ding to, nakapasok ako sa kythe at sa orsem, at nakakilala pa ako ng mas maraming tao, na sobrang astig. sa mga heads ng kythe, sina ate minnie, annch, at annbau, pati narin sina kuya venz, mayo, at iba pa. hindi na nga lang ako mashado naging aktibo nitong second sem.. ibang klase.. sobrang busy talaga.. hindi ko sinama yung siklab dito, kase hindi siya ata dapat nakalagay sa bright side ng mga bagay.. mejo sablay talaga ako dun.. :(
isang taon nanaman ang nakalipas, maraming mga hindi malilimutang mga bagay ang nangyari. marami din namang mga pwedeng wag nang tandaan pang muli.. lahat tayo tumanda (pero ako parin ang pinakabata hehehe), at lahat tayo may natutunan (tho nakakabobo talaga ang sobrang pagaaral), naging mas matino tayong lahat (tho may mga snap moments talaga lahat), at naging mas malapit tayong lahat.
advanced na congratulations na sating lahat sa matagumpay na paglagpas sa mga pagsubok sa taong ito, at sana ay mahanap natin ang mga kailangan upang malampasan ang mga susunod pa.
-----
btw, salamat kay juno sa pagpapagod para ayusing ang t1 outing.. grabe sori dahil isa na ko sa nagpapahirap ng buhay mo.. sana talaga masulit natin tong tatlong araw na 'to. :)
-----
i happened to read juno and din's blogs just around now, and their last entries were about friendship and relationships. (denise, you're a really great friend, so don't be hard on yourself. also, if your parents aren't real proud of you right now, that's just not right. i were in their place, i would be.)
after reading those insights about friendship, i kinda stalled for a minute and thought about things. yes, just like juno, there are a lot of qualities that my friends have that i do want to have too. and as with denise, i want to be seen by my friends as someone nice, someone they can trust. i try to change to make myself more acceptable to my friends, to avoid conflict and all that. i've learned to make sacrifices, to hide my emotions, to not express what i really feel, just to make things ok. i've realized that to make a friendship work, someone always has to do these things at some point.
that is probably why i value my time alone so much.
i happened to watch this french movie last night, and there was this person who described himself as "someone you couldn't have breakfast with." of course, if you do spend breakfast together, there should be casual conversation, laughter and stuff, but this person can't handle that. he wasn't the person that you could talk to in the morning because he preferred to sit there, read the paper and spend the time alone. he needed the time and the space to think things over and get himself ready for the day ahead.
i am like that character, there are times that i'm with other people, and then suddenly i just feel the urge to be alone. alone, so i can release all my frustrations, say the things that i couldn't bring myself to do so, and just get away from the problems that i am facing. i just can't keep all those things inside. being alone lets me release all these things that have built up inside of me.
denise wrote that she needed a friend to tell everything to, people that she can trust with everything.
maybe i need those kind of friends too.
i've never really been able to keep very strong relationships with my friends. there was never a friend that i had been able to tell everything to. i'm always afraid of doing or saying the wrong thing because i don't want anyone to think any less of me. i've done that plenty of times already without meaning to do so, and i don't want to add to those times anymore.
maybe one day, i'll be able to open myself up more to people, but as of today, i'm still a person you can't have breakfast with.
balik sa taas? posted by carlost : 8:20 PM
